Alles blijkt aanwezig als je uitnodigt, verleidt en uitdaagt!

LCGW congres 2015 ‘Alles blijkt aanwezig als je uitnodigt, verleidt en uitdaagt!’.

Een spontane mail bracht me op een boot in Stroobos/Gerkesklooster. Hier ontmoet ik Dennis en Adriaan. Dennis geniet van elke dag en zoekt het avontuur op. En Adriaan, een ambtenaar die zich buiten gebaande paden begeeft. Ook ik ben een avonturier. In 2014 begon ik met mijn transformatiewandelingen op het Pieterpad. Hier ontmoet ik mensen vanuit mijn LinkedIn netwerk die ik niet goed ken, maar waarmee ik wel “iets” belangrijks deel. Namelijk de inspiratie dat we in deze tijd van transitie iets anders moeten gaan doen. We noemen het wel eens ‘out of the box’-denken. Maar Ricardo Semler noemt het creatief denken ‘in’ the box. Het transformatiepad biedt mij niet alleen inzichten tijdens de wandelingen. Het ontstaat ook doordat er door het initiatief van het transformatiepad andere connecties ontstaan. Zoals deze…op een boot! Al vrij snel raken we geïnspireerd van de tijdsgeest waar we in leven.
Als Dennis dan aan het eind van ons gesprek mij vraagt wat mijn droom is…moet ik echt even nadenken. Klein houden, daar hou ik van. Maar wat is dit dan? In mijn werk bij Stenden heb ik een drive, een drive die voortkomt vanuit mijn vorige werkomgeving en mijn Master-opleiding. Namelijk dat we ook een ander sociaal werker nodig hebben in deze tijd van transformatie dan voorheen. Ik geloof stellig dat we hierbij de toekomstige sociaal werkers nodig hebben:vrij in denken, vrij van ballast van instituties, vrij om inside the box anders te denken!
Binnen de hogeschool kan ik een les geven over de transitie en de transformatie, maar dat is het niet. Het is veel breder!. Het is een andere mindset, een intrinsieke overtuiging. We hebben meer verbeeldingskracht nodig in processen van verandering. Het vraagt kijken naar de dagelijkse werkelijkheid als poëzie. Hoe neem ik dan mensen mee in die mindset? Dat is laten ervaren wat ik op die dag in Gerkesklooster/Stroobos voel.  Hoe doe je dat als momenten ook vluchtig zijn? Ik besluit te antwoorden op de vraag van Dennis met: de inspiratie die ik  nu voel wil ik delen, het kan een sneeuwbal zijn.

 In ons gesprek  spraken we  al gehad over het LCGW-congres. Het idee ontstaat spontaan van Dennis en Adriaan; weet je wat..je neemt een vijftal studenten mee naar het LCGW-congres en een aantal docenten.  We weten bijna zeker dat de inspiratie die je nu voelt ook deze dagen terug zal komen. Je kunt het dan delen en dat kan die sneeuwbal zijn! Het mooie is dat ik met mijn verhaal binnen de hogeschool support krijg en ruimte krijg om te doen! Ga, ervaar en deel! Collega’s gevraagd en studenten uitgedaagd  en we gaan  op 12 en 13 maart naar het congres. Studenten krijgen een rol in de communicatie en zij tweeten de mooiste tweets ! Dat maakt mij trots. De gesprekken die volgen, de inspiratie die we voelen en delen. Sprekers als Bruno Doedens, die je uitnodigen tot verbeelding. Of  Tessy Djo, die ons vanuit Engeland meeneemt in haar verhaal. Zoals zij zegt “about young people who make a positive difference to the lives of others and their communities”.

 Op de laatse dag van het congres was er Cormac Russel, met voor mij een inspirerende TedTalk ‘do not focus on the system, focus on the communities’. Capacities staan centraal. Dit zijn misschien de grote namen. Maar voor mij zijn het mijn helden, Adriaan en Dennis, die mij verleiden en uitdagen. Het mooie is tenslotte: alles blijkt aanwezig als je uitnodigt, verleidt en uitdaagt! Dit neem ik mee naar de hogeschool en in mijn leven. Laat het die sneeuwbal zijn!

Dank LCGW15!